فرشته کوچک زندگی ما

این روزا  دنیای مادرانگی من گاهی بزرگ است به وسعت ترس از فرداهای تو  گاهی کوچک است به قدر نگرانی نخوردن  میوه و غذای امروز تو.... چه دنیای غریبی است دنیای مادر انگی .... غریب و دلنشین وشیرین و پر استرس ...گاهی با قلبت تصمیم میگیری گاهی با منطقت ...گاهی دلم برای خدم تنگ میشود ..آنی بدون تو نفسم تنگ میشود       ...

دلم میخواد همیشه از ته دل بخندی و واسه همههههههههه بهترینارو بخوای..اینجوری خداهم واسه تو بهترینا رو به ارمغان میاره..منم سعی میکنم اینجوری باشم یعنی وقتی میبینم خدا یه فرشته کوچولوی پاک و معصوم رو به من داده باید نهایت سعیمو کنم تا روح و ذهنش با زشتیای این دنیا سیاه والوده نشه..تمام سعیمو میکنم که لیاقتتو  داشته باشم زندگیم.انقد دوستت دارم که اصلا نمیتونم تو کلماتم بهت نشون بدم. بدون که همه هستیه من و بابایی هستی مهربونم   ...

زندگی قصه و حرفیست که  شیرینی آن خنده توست تلخی اش گریه ی تو کاش پر باشد، لجظه هایم همه از خنده تو...   دفعه اولته که بستنی میخوری و ذوق کردی           ...

شیطون من تو 13 بدر تا تونست بازی و شلو غی کرد اولش با مامان جون و عمه فاطمه اینا بودیم  بعد از ظهر پیش بابا جبار اینا بودیم و تا تونستی واسه خودت خوش گذروندی   ...

تو که چشمات خیلی قشنگه رنگ چشمات خیلی عجیبه تو که این همه نگاهت واسه چشمام گرمُ نجیبه می دونستی که چشات شکل یه نقاشیه که تو بچگی میشه کشید می دونستی یا نه؟ می دونستی یا نه؟  می دونستی که توی چشمای تو رنگین کمونو میشه دید می دونستی یا نه؟ می دونستی یا نه؟  می دونستی که چشامی همه ی آرزوهامی می دونستی که همیشه تو تموم لحظه هامی... ...

خونه خاله فریبا   خونه عمه فاطمه ...

سال 94 و آیناز من در 2 سالگی خوشگل مامان حالش خوبه و من خوشحالم عیدت مبارک و امسال سفره هفت سین به خاطر دخملی یاده انداختم و بعد تحویل سال نو جمعش کردم چون  بیشتر از اون دوام نیاورد       ...

عید نوروز بود ومن خسته تر از آن بودم که بتونم خونه تکونی بکنم نه خسته جسمی نه خسته روحی بودم دکتر آیناز واسه اش دارویی نوشته بود که باید سه وعده در روز بهش می دادم اونم به دخمل من که میونه خوبی با دارو نداشت با توکل به خدا همه شو بهش دادم ولی واقعا خسته بودم و حوصله هیچی رو نداشتم الان که اینارو برات می نویسم  واقعا برام سخته ولی هیچ چیز تو این دنیا شیرین تر از تو نیست نکنه فک کنی از تو خسته بودم نه از غصه هایی که خورده بودم و نمی تونستم برای کسی بگم در هر حال فک کنم فهمیده باشی که چرا این روزا نتونستم چیزی برات ثبت کنم و عذر منو بپذیری ...

آخرای بهمن  بود خوب یادمه چون اون روزا هیچوقت یادم نمیره خیلی اذیت میکردی فقط به من می چسپیدی و بهونه می گرفتی شبا خوب نمی خوابیدی و تا صبح گریه میکردی تا اینکه  بردمت دکتر اولش نمی دونستم به دکتر چی بگم بگم شلوغی میکنی خوب حتما دکتر میگه برو خانوم بچه که شلوغی نکنه بچه نیست تو ذهنم درگیر بودم که دیدم تو مطب دکترم وقتی وارد اتاق دکتر شدیم و جریانو بهش گفتم گفت شاید کم خون باشه که عصبی میشی و یه سری آزمابشات برات نوشت از کم خونیت مطمئن بودم که نیستی چون قطره آهنتو خوب مبخوردی و از نظر تغذیه هم خوب بودی خلاصه بردیمت آزمایش و با یه مصیبتی ازت خون گرفتن که دل منو بابات کباب شد خدا بچه هبچ پدر و مادری رو مریض نکنه واقعا دل د...