هستیم اما خیلی خیلی کمرنگ

خیلی دلم  میخواد این روزا پست بزارم.

یه پست پر از عکسای خوشکل و خاطره ای و به یاد موندنی 

یه پست پر از خاطره های تکرار نشدنی.

از ثانیه و ساعت ها ی گذرونده دخملم با کلی حرف 

حیف...حیف که این گوشی با هزار تا امکاناتش و نرم افزارش جای وبلاگ نویسی رو از من مادر گرفته 

چیکار کردیم با خودمون و خاطره هامون 

نمی دونم... کاش یکی بیاد و بهم بفهمونه که این روزا برنمیگرده 

ان شاءلله اگه از امروز خدا یاری کنه میخوام پستای جامونده وبلاگ دخترمو بزارم